Gorączka, ból gardła, osłabienie i ból głowy to objawy, które ludzie zazwyczaj przypisują przeziębieniu w okresie wiosenno-zimowym. Często jednak objawy te wskazują na rozwój groźnej choroby zakaźnej, jaką jest angina ropna. Choroba objawia się silnym zapaleniem migdałków (gruczołów) znajdujących się w nosogardzieli. Zakażenie dotyczy głównie tkanki miąższowej i limfoidalnej wyściełającej migdałki. Choroba może prowadzić do poważnych powikłań, jeśli objawy są ignorowane i właściwe leczenie nie jest stosowane.
Angina ropna – przyczyny
Infekcja migdałków podniebiennych jest spowodowana zakażeniem przenoszonym drogą powietrzną. Rzadziej do zakażenia dochodzi przez kontakt (wspólne używanie naczyń, ręczników, pościeli). Najczęstszym czynnikiem wywołującym anginę ropną jest paciorkowiec hemolizujący. Jeśli jednak układ odpornościowy człowieka działa prawidłowo, bakterie z tej grupy giną natychmiast po wniknięciu do organizmu. Osłabiony układ odpornościowy i czynniki wyzwalające przyczyniają się do rozwoju patologii.
Angina ropna – okres inkubacji
Okres od wniknięcia patogenu do organizmu do pojawienia się pierwszych objawów może wynosić od 2 do 6 dni. W pierwszych dniach osoba dotknięta chorobą jest nieświadoma swojego stanu i staje się źródłem zakażenia dla innych. W okresie inkubacji zakażenie jest aktywnie przenoszone drogą kropelkową poprzez kaszel, kichanie, pocałunki, rozmowy. Początek choroby objawia się dreszczami, gorączką, osłabieniem i bólem głowy. Im wcześniej pacjent zgłosi się do lekarza, tym łatwiejsze jest leczenie.
Zobacz także film na Youtube Kamienie migdałkowe
Angina ropna – objawy
U większości pacjentów pierwsze objawy anginy ropnej pojawiają się w 2. lub 3. dniu po wniknięciu czynnika zakaźnego do organizmu. Gdy układ odpornościowy pacjenta jest osłabiony to obraz kliniczny jest najbardziej wyrazisty. Dorośli pacjenci wykazują następujące objawy:
- pojawienie się wyraźnych białych lub żółtawych plam ropnych na migdałkach;
- wysoka temperatura ciała (pomiędzy 39-40 °C);
- silny ból gardła, który rozwija się podczas przełykania;
- znaczny obrzęk węzłów chłonnych poniżej dolnej szczęki;
- łatwy do usunięcia białawy nalot na języku;
- silne bóle głowy;
- uczucie osłabienia i zmęczenia;
- utrata apetytu;
- sztywność stawów.
U dorosłych ostra faza choroby rzadko trwa dłużej niż tydzień, jeśli jest szybko leczona. Jeśli pacjent nie zwróci się o pomoc do specjalistów to istnieje ryzyko powikłań.
Angina ropna – leczenie
Choroba jest łatwo przenoszona drogą powietrzną z osoby zakażonej na zdrową. Ryzyko zakażenia jest szczególnie wysokie w okresie inkubacji. Aby uniknąć rozprzestrzeniania się infekcji, zaleca się izolację, noszenie maski medycznej lub specjalnego opatrunku oraz natychmiastowy kontakt z lekarzem laryngologiem przy pierwszych oznakach infekcji. Już po 24 godzinach od rozpoczęcia leczenia ropnego bólu gardła, pacjent przestaje rozprzestrzeniać infekcję.
Specyficzne leczenie choroby jest kombinacją zabiegów i leków:
Leczenie farmakologiczne jamy ustnej. Kompleksowe leczenie musi koniecznie obejmować płukanie gardła roztworami antyseptycznymi. W tym celu stosuje się roztwory furaciliny, manganu, nadtlenku wodoru, soli morskiej oraz naturalne wywary z ziół (rumianek, nagietek). Zabieg ten ma na celu usunięcie patogenów z gardła i jamy ustnej.
Podawanie ogólnoustrojowych leków przeciwbakteryjnych. Pełny kurs antybiotykoterapii pozwala pozbyć się patogennej flory. Antybiotyki i ich dawkowanie może ustalić i przepisać tylko lekarz. Do najczęściej stosowanych środków należą penicyliny, makrolidy i cefalosporyny.
Leczenie objawowe. Aby złagodzić stan pacjenta w fazie ostrej, specjalista przepisuje leczenie objawowe w postaci leków przeciwgorączkowych, przeciwhistaminowych i przeciwzapalnych. Czasami w okresie rekonwalescencji zalecana jest fizjoterapia.
Zobacz także: Katar sienny
Angina u dzieci
Jeśli choroba rozwinie się u dziecka, oprócz głównych objawów często pojawiają się zaburzenia trawienia – biegunka, nudności czy wymioty. Dzieci mogą skarżyć się na ból brzucha spowodowany skurczami jelit. Typ pęcherzykowy jest szczególnie ciężki u dzieci w wieku 5-10 lat, powodując zapalenie opon mózgowych. U młodych pacjentów często występują napady półpaśca, suchy kaszel, a także skargi na obecność ciała obcego w gardle.
Jeśli rodzice zignorują objawy to stan ten staje się przewlekły. Pediatrzy określają ten stan jako przewlekłe zapalenie migdałków, z zaostrzeniami występującymi 2-3 razy w roku.
